ती बोलत तर नाही,तिचे डोळे खुप बोलतात,

ती बोलत तर नाही,तिचे डोळे खुप बोलतात,
मी फक्त पाहात राहतो,पाय आपोआप तिच्याकडे वळतात.

हसतानाही ती खुपकमी हसु पाहते,
पण हासताना तिच्या गालावर खळी पडते.

ती उभी असते तिथेच कुठेतरी मी ही उभा राहतो,
ती जवळ नसली तरी सहवास तिचा मला जाणवतो.

खरच भीती वाटते मला तिच्या जाण्याची,
माझ्या कवितेत पुन्हा काळोख येण्याची.

ती आली होती प्रकाश बनुन माझ्या जिवनात,
आता जाणवतो सहवास तिचा ह्रदयाच्या स्पंदनात.

आता वाटते मला तिनेही माझ्यावर प्रेम करावे,
फक्त तिच्यासाठी असलेलं माझे प्रेम एकतर्फी नसावे..