Monday, January 5, 2015

पदरात दु:ख माझ्या | Sad Alone Marathi KAvita in Marathi Font | Marathi Kavita on Life | Sad Life Marathi Poem

पदरात दु:ख माझ्या देवाने इतक दिलय
जित तिथ मला त्याने हानून पाडलय

ना कुणाचा हात हाती सोबतीला माझ्या
ना कुणाच्या शब्दांचा आधार मनास माझ्या

ह्रुदयाला माझ्या इतक्या खोल आहेत इजा
कि मलमपट्टी करूनही होणार नाहीत त्या वजा

समुद्राच्या मधोमध अडकलीय जीवनाची नाव
ना कीनारा सापडेना ना कुठले गाव

खोलवर अंधारात जिवन जाउन थबकलय
साधी प्रकाशाची ना चाहुल अनं जिवन हातुन निसटलय..

®ऎश्वर्या सोनवणे. मुंबई

1 comment:

Saurabh said...

Khup Chhan