तिच्या आठवणी च काहुर
सकाळ पासून लागल होत।
तिला जाउन हुड्काव, असच
माझ मन मला सांगत होत।
तोच विचार मला आज
तिच्याकडे नेणार होता।
ते हरवलेल फूल माझ
मला परत देणार होता।
कुणास ठाव कशी
माझी ही हिम्मत झाली।
आणी हसतच पावले
तिच्या घरी निघाली।
रात्रीच भान नव्हत
काळ जी ही नव्हती कसली।
आज माझ्या कनाकनात
तीच होती बसली।
हुड्कत होतो तिला
सार्या गावात विचारून।
जणू तिलाही लागावी चाहुल
आन तीनच याव समोरून।
काय होत हे
माझ मलाच नव्हत कळ ल।
पण दोन मनाच नात
तिथ पुन्हा होत जुळ ल।
पण दोन मनाच नात
तिथ पुन्हा होत जुळ ल।
by सनी सुभाष पगारे
सकाळ पासून लागल होत।
तिला जाउन हुड्काव, असच
माझ मन मला सांगत होत।
तोच विचार मला आज
तिच्याकडे नेणार होता।
ते हरवलेल फूल माझ
मला परत देणार होता।
कुणास ठाव कशी
माझी ही हिम्मत झाली।
आणी हसतच पावले
तिच्या घरी निघाली।
रात्रीच भान नव्हत
काळ जी ही नव्हती कसली।
आज माझ्या कनाकनात
तीच होती बसली।
हुड्कत होतो तिला
सार्या गावात विचारून।
जणू तिलाही लागावी चाहुल
आन तीनच याव समोरून।
काय होत हे
माझ मलाच नव्हत कळ ल।
पण दोन मनाच नात
तिथ पुन्हा होत जुळ ल।
पण दोन मनाच नात
तिथ पुन्हा होत जुळ ल।
by सनी सुभाष पगारे
No comments:
Post a Comment