कळत - नकळत कस आयुष्य बनत ,

कळत - नकळत कस आयुष्य बनत , जीवनाच गणित डोळ्यांसमोर उलगडत , आईची माया आठवताच मन भरून येत , खरच.. तिच्यासारख आपल्या कुणीही जवळच नसत , तिच्या सोबतीत जीवन स्वर्गापरी भासत , जस परिस लोखंडाला स्पर्श करत , शाळेत असताना मित्रांची सोबत असते , तिथे घडलेल्या सुख- दू:खाला त्यांच्या प्रेमाची झालर असते , त्यांच्या सोबत घालवलेला प्रत्येक क्षण मोलाचा असतो , कारन त्या क्षणाला समजुतपनाचा ओलावा असतो , तरुनाईच्या उम्बरठ्यावर पाउल ठेवताच कस पंख आल्यासारख वाटत , अन उडताना आपल्यावर प्रेम करणार कुणीतरी हव असत , प्रियकराच्या सोबतीत हायस वाटत , अन त्याचा विरह जीवनात पडलेल विरझन वाटत , तरीही सर्व विसरून सुखाने सुरुवात कराविशी वाटते , कारन मागे पडलेल्या पाउलखुना अनुभवाची शिदोरी देते , एखाद्या सायंकाळी निवांतपणे हे सर्व आठवत , अन जीवनाच्या गणितात काय बाकी राहिल हे कळत -नकळत समजुन जात...